تأثیر آموزش مبتنی بر شیوه ی متمایزسازی بر میزان خود کارآمدی تحصیلی و پیشرفت درسی دانش آموزان پایه ی اول متوسطه اول ناحیه ی یک شهر کرمانشاه

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش مبتنی بر شیوه متمایز سازی بر خودکارآمدی تحصیلی و پیشرفت درسی صورت پذیرفت. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های کاربردی است و از نظر شیوه و روش اجرا به صورت شبه آزمایشی با پیش-آزمون – پس آزمون و گروه کنترل اجرا گردید. جامعه ی آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر پایه اول متوسطه اول ناحیه 1 شهرستان کرمانشاه در سال تحصیلی 94-93 تشکیل دادند. افراد نمونه که در مجموع 52 نفر بودند در دو گروه 26 نفری از پیش تشکیل شده به شیوه ی در دسترس انتخاب شدند. ابتدا دانش آموزان گروه آزمایشی به وسیله ی پرسشنامه ی سبک های یادگیری کلب(1985) به 4 گروه همگرا، واگرا، جذب کننده و انطباق یابنده تقسیم شدند، سپس برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جیمز و مورگان (1999) و آزمون پیشرفت درسی محقق ساخته استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. در نهایت نتایج نشان داد که با کنترل نمره پیش آزمون، بین نمرات پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد و این به آن معنا است که آموزش مبتنی بر شیوه ی متمایز سازی بر خودکارآمدی تحصیلی و پیشرفت درسی تأثیر مثبت دارد